ครุ ลหุ กลอน คืออะไร

ครุ, ลหุ, และกลอนเป็นรูปแบบทางวรรณกรรมที่มักใช้ในกวีไทยทุกประเภท โดยมีลักษณะพื้นฐานดังนี้:

1. ครุ: เป็นหนึ่งในรูปแบบของวรรณกรรมไทยที่มีลักษณะเป็นกลอนหรือโคลงที่มีจำนวนพยางค์ 4 พยางค์ต่อบรรทัด มักจะมีคำแม่นำ และคำสรรพนามที่ตามมา เช่น "ครุชวาล คงอรุณผี / ลาภนักแสงพระจันทร์ชมภูเขา" (จากกำลังเพลงโรงเรียนสวนลุมพินี)

2. ลหุ: เป็นรูปแบบของกลอนที่เป็นกลอนยาวๆ โดยมีวรรณคดีติดอยู่ในแต่ละบรรทัด มักมีจำนวนพยางค์ 4-8 พยางค์ต่อบรรทัด เช่น "คะนิตเหม็นน้ำท่วมล้น / โมงเครื่องสมาทวัดร่ม" (จากกำลังกำเนิดเมืองชัยนาท)

3. กลอน: เป็นรูปแบบกลอนเพลงยอดฮิตในวงการเพลงไทย มีลักษณะของการจัดเรียงคำเพลงในลักษณะพอดีและน่าสนใจ แต่อาจไม่เป็นไปตามกฎเกณฑ์ของกลอนประเภทอื่น ๆ ทั้ง 2 แบบข้างต้น

ผู้เขียนเพลงอาจใช้ทั้งรูปแบบครุ ลหุ หรือกลอนอย่างใดอย่างหนึ่ง ขึ้นอยู่กับความต้องการในการแสดงอารมณ์หรือปรับให้เข้ากับที่มาและสไตล์ของเนื้อเพลงนั้น ๆ